Playa Lagun. Heerlijk!!!

2 januari 2018 - Willemstad, Curaçao

Dinsdag 2 januari hebben we een bezoek gebracht aan een van de mooiste baaien van Curaçao, Playa lagun. Zo kijken wij er in ieder geval naar. Het is een relatief kleine baai, maar vooral de onderwaterwereld vind ik hier fascinerend. Wat je hier al snorkelend kan zien op zo'n korte afstand is geweldig. Grote scholen met hele kleine visjes, slechts enkele centimeters groot, maar met duizenden tegelijk. Verder grote scholen vissen in de meest prachtige kleuren. Eenlingen die vlakbij je zwemmen en je soms aankijken alsof je zelf een grote vis bent.

En ook, eindelijk tijdens mijn zoveelste bezoek aan Playa Lagun, ook ik heb nu hier tijdens het snorkelen schildpadden gezien. Twee tegelijk zelfs. En zo dichtbij en zo makkelijk te volgen, dat het een genot was om hier in het water te liggen. Tien minuten meezwemmen met deze zeeschildpad die op z’n dooie gemak van de rotsen naar het koraal en van het koraal naar de bodem en van de bodem naar diepere zee en weer terug zwemt. Het dier lijkt geen enkel gevaar van me te vrezen. Gelukkig maar, want dat geeft me een prachtige kans om dit mooie dier in zijn eigen habitat te volgen. Op een passende afstand natuurlijk, maar schijnbaar vindt Stoffel het niet erg dat ik in de buurt ben. Hij komt mijn richting uit en zwemt kort onder me door. Zo van ‘He, jij ook hier? Lekker weertje of niet dan?’ Om vervolgens rustig door te zwemmen.

Echt, ik vind de onderwaterwereld hier prachtig. Maar het nodigt me nog steeds niet uit tot duiken. Ik laat het lekker bij snorkelen. Wat prachtig is, is dat hier in Lagun in de loop van de ochtend de plaatselijke vissers met hun kleine bootjes de baai binnen komen varen. Zij brengen hun verse vangst meteen aan land en op slechts een tiental meters van hun boten, die ze met vereende krachten het strand op sleuren, wordt de vis direct schoongemaakt en verhandeld. Mensen die hier in de omgeving vis willen kopen halen het hier verser dan vers. Zowel particulieren als restauranthouders weten precies wanneer ze hier moeten zijn. En dan weten ze ook precies wat ze hebben willen en wat niet. Van het visafval dat daarna in zee wordt gegooid genieten andere vissen en ook de schildpadden weer. The circle of life…

Die vissersbootjes, die horen hier. Ze zijn klein, de kapitein kan de boot goed overzien en ziet eventuele snorkelaars op tijd. Geen tot weinig gevaar. Wat me wel heel erg stoorde is dat er rond twaalf uur ineens een enorme powerboot de baai in kwam varen. Twee grote 300 cc motoren erachter, de boeg circa anderhalve meter boven het wateroppervlak en de kapitein die achterop de boot zat. Die kan nooit zien wat er vlak voor zijn boot ligt en het risico op het overvaren van zwemmers en snorkelaars is naar mijn mening dan ook heel groot. Dat dit zomaar mag! En dat alleen maar vanwege het feit dat er een tiental toeristen aan boord is, dat bij het restaurant boven de baai gaat lunchen en daarna weer verder gaat met de tocht. Prima, zo’n excursie, goed voor het toerisme en de economie. Maar zorg dan voor een veilige aanlegplaats aan de buitenkant van de baai. Zoals het nu gaat, zou niet moeten kunnen.

Later zaten we even met een Curaçaose man te praten. Hij is chef-kok in meerdere restaurants geweest in Nederland en een aantal andere Europese landen, vervolgens ook op Curaçao, maar daar heeft hij in een aantal restaurants dingen zien gebeuren die hem zodanig tegen de borst stuitten, dat hij voor zichzelf begonnen is met cateren. Hij verzorgt maaltijden bij mensen thuis, bij bedrijven en op eigen locatie. Op maat gemaakt en geserveerd. Zoals de man sprak barstte de passie voor zijn vak eraf. Geweldig zoals hij vol vuur zit. Aangezien ik een beelddenker ben, zag ik de gerechten en producten waar hij over sprak zo voor me. Voor zover ze mij bekend zijn natuurlijk. Maar het gesprek nam een andere wending. Heel mooi zelfs. Harold Marshall gaat samen met een bekend atletiektrainer van hier, Wendell Prince, praten en plannen maken over gezonde voeding voor kinderen. In combinatie met sporten, bewegen en gezondheid. En dan komen Marion en ik als mensen-mensen natuurlijk heel snel mee in het gesprek en volgen de ideeën die zich linken aan onderwerpen als opvoeding, bescherming van culturele waarden en normen, behoud van tradities, ontwikkeling en educatie. Een ontzettend leuk gesprek was het. Over hoe hij keek naar zijn eigen eiland, hoe wij er naar keken en kijken gedurende de afgelopen 14 jaar waarin we met regelmaat hier zijn geweest. En de hoop op een positieve draai zoals we die naar elkaar uitspreken. Prachtig! Overigens, toen we Harold vertelden over de powerboot was hij helemaal verontwaardigd. ‘Dat kan niet, dat mag niet, dat hoort niet’, zo geeft hij aan. ‘Jammer dat ik er toen niet was, want ik zou meteen de kustwacht hebben gebeld’, zo geeft hij aan. Volgens mij zou deze man voor Curaçao als beschermheer, bewaker en ontwikkelaar willen opstaan. Mensen van Curaçao weer trots op hun eigen eiland laten zijn, daar gaat hij voor! Hij heeft er echter wel een aantal mensen op belangrijke posities bij nodig. Mensen die positief denken in het belang van het eiland en haar bevolking, die niet alleen maar op eigen gewin uit zijn. ik gun het hem, ik gun het Curaçao, maar hou mijn hart vast….

Boven aan de baai is een restaurant gevestigd. Huur je een strandbedje, dan kan je daar bij het restaurant een drankje krijgen. Een simpel koud sapje, maar het smaakt bij deze temperaturen heerlijk. Het restaurant kent een attractie op zich; er is een muurtje van ongeveer een meter hoog dat de afscheiding tussen terras en afgrond met bebossing naar de baai vormt. Op dat muurtje bevindt zich de attractie. Sommigen moeten er niets van hebben, maar ik vind het een schitterend gezicht. Minimaal vier, maar vaak meer van die grote leguanen liggen daar heerlijk in de zon. Ze kijken het eten nog net niet van de borden af en ze poseren gewillig voor een mooie foto. En als ze het muurtje even beu zijn, dan verhuizen ze gerust naar de stekelige struiken. Of naar de rotsen.

Dinsdag twee januari was een mooi dagje. Prachtig strand, schitterende baai, geweldige fauna, fascinerende gesprekken en afgesloten met een heerlijke door Kristy en Dennis gemaakte pompoensoep met pompoen uit eigen tuin. We zijn 2018 geweldig begonnen!

Foto’s

1 Reactie

  1. Bart:
    3 januari 2018
    Tis weer smullen zo mooi alsof ik dr bij sta met vertellen 😎😎