Matera en haar Sassi

Zondag de 11e is opnieuw een echte ZONdag. Voor vandaag hebben we een tocht naar de plaats Matera op het programma staan. Een stad bekend om haar grotwoningen, de Sassi. Daar waar ik de inschatting maakte om er even snel te gaan kijken en dan weer door te rijden, kwam mijn verwachting totaal niet uit.

Matera blijkt zo’n geweldig mooie oude stad te hebben, dat we hier eigenlijk nog wel een keer naar terug willen en dan ook een keer zien hoe het er ’s avonds bij ligt. Dat zal ook best spectaculair zijn. De woningen zijn voor vele jaren ook echt bewoond geweest en bieden nu al jaren veelal huisvesting aan restaurants, cafés, galerieën en andere kleine zaakjes. En er is toch nog wel een aantal woningen daadwerkelijk als huis in gebruik.

Wat je hier ook veel ziet is kerken. Daarnaast prachtige smalle straatjes en steegjes, trappen die allerlei kanten op kronkelen en waar je zo ineens weer voor een verrassing komt te staan als je naar boven of beneden loopt. Het is een labyrint, maar wel een met vele uitgangen. Je komt altijd wel weer ergens bij de muur van de oude stad, zodat je daar weer naar boven kan en weer over de oude stad heen kan kijken.

De straatjes liggen geplaveid met mooie oude stenen. Een soort kinderkopjes, maar dan wat groter. Ik denk trouwens dat die straten spekglad zullen zijn als het hier regent, maar we hebben gelukkig ook hier prachtig weer.

Als we opeens aan de overkant van een diepe kloof kijken, zien we ook aan die andere kant allerlei grotten. Naar verluid hebben daar vroeger ook mensen geleefd, maar dat moet dan wel heel lang geleden zijn.

Er is een vrij steil en smal pad dat naar beneden voert tot je bij een riviertje komt en dan via een heel wiebelige hangbrug naar de overkant van de rivier kan lopen. Vanaf daar gaat weer een evenzo steil pad omhoog. Wij hebben er voor gekozen om alleen het eerste deel te gaan doen, tot en met de hangbrug. En ik moet zeggen, we hebben onze workout wel gehad vandaag! Maar het was het honderd procent waard.

Terug boven moesten we heel even uithijgen, maar op weg naar de camper hebben we ons nog even getrakteerd op heerlijke Gelato Italiana. Da’s een van mijn lievelingslekkernijen en het is dat het nu vakantie is, maar als ik hier zou wonen en het zou ook altijd zo lekker warm zijn…. Tja, dan zou ik waarschijnlijk heel snel meer van dat lekkere ijs eten en dan ik kunnen gaan wedijveren met een Michelinmannetje. Neuh, daar kies ik dan toch maar niet voor.

Op weg terug naar de camping hebben we het nog gehad over iets wat ons is opgevallen sinds we hier in Italië zijn. De manier waarop heel erg veel automobilista zich keer op keer niet aan de verkeersregels houden. Ze lappen ze gewoonweg aan hun laars. Doorgetrokken strepen, verdrijvingsvlakken, voorsorteervakken, snelheidslimieten, inhaalverboden, het lijkt allemaal niet te tellen voor die gasten. We moeten in dit knotsgekke verkeer hier ogen voor en achter houden. En als we ons aan de snelheid houden of soms net vijf kilometer harder rijden dan aangegeven is, dan lijkt het wel of iedereen achter ons deze Hollandesi als slakken beschouwen. Nou, ze doen maar. Ik heb geen zin om ongelukken te veroorzaken en ook niet om steeds door de Carabinieri aangehouden te worden en dikke boetes te krijgen.

Vandaag hebben we ook besloten om de camping waar we zijn in Monopoli als uitvalsbasis te gaan gebruiken voor de aankomende week, dus tot en met volgende week zondag. De weersverwachtingen zijn hier nog best goed. Meestal zonnig, net op of boven de 20 graden en 2 mindere dagen. Nou, als we dan zien wat we noordelijker kunnen verwachten….

Wij gaan nog even verder met La Dolce Vita, het goede leven.

Marc