En dan..... op naar het voor ons mooiste land ter wereld; Nieuw Zeeland!

4 november, na een eerste nacht in Nieuw Zeeland in een Motel vlakbij de airport, maar ook vlakbij Britz. We zijn dus snel bij ons 2e home-on-wheels en kunnen opnieuw gaan genieten.

Omdat we Auckland in 2011 al hebben gezien en we er niet voor hebben gekozen om de stad opnieuw te gaan bekijken, rijden we deze keer richting het noorden van het Noordereiland.

The Bay of Islands willen we hoe dan ook gaan bezoeken. Hier schijnen veel dolfijnen te leven en met een beetje geluk schijn je er in het wild mee te kunnen zwemmen. Zo lijkt Tutukaka Coast mooi te zijn, net als Whananaki Beach en Whangaruru.

Het Aroha Island Ecocentre is in deze omgeving gevestigd en daar schijn je zonder gids de mogelijkheid te hebben om Kiwi’s te spotten. Het nationale dier van Nieuw Zeeland laat zich schijnbaar moeilijk voor de camera verleiden.

Het Karikari Peninsula moet ook erg mooi zijn. 

Cape Reinga en zijn Lighthouse op het meest noordelijke puntje van het Noordereiland en dus van Nieuw Zeeland is zeker een bestemming op deze reis. Ninety Mile Beach ligt hier ook in de buurt, maar daar mogen we met de camper niet op. Maar we willen wel uitzoeken wat daar in de buurt te zien is. Tja, we zijn wel M&M hoor. Zo schijnt Giant Tepaki Sanddunes behoorlijk spectaculaire hoge zandduinen te laten zien.

Afzakkend naar het zuiden komen we in de buurt van Muriwai Beach. Het schijnt er heel apart uit te zien en er is een grote kolonie Jan van Gent vogels.

Dan door naar Coromandel Peninsula. Hier zijn we vorige keer tekort geweest. Het is hier schitterend. Cathedral Cove en Hot Water Beach willen we zeker bezoeken.

The Bay of Plenty ligt wat verder naar het zuidoosten. Hier schijn je veel van de Maori cultuur op een 1-op-1 manier te kunnen ervaren. Maar in the Bay of Plenty ligt ook White Island. Dit actieve vulkanische eiland kan je per helikopter bezoeken. Gaan we dat doen? Wie weet. Onder andere het weer zal daar een grote rol in spelen.

In deze omgeving is de Kaituna River slingerend door het landschap. Op internet belooft dit mooie ervaringen.

We willen zeker nog weer naar Rotorua met haar geisers en andere prachtige geothermische natuurverschijnselen. Dit willen we niet missen. En voor de insiders; nee, we gaan niet meer sleetje rijden…. In Wai-O-Tapu Thermal Wonderland kunnen we mogelijk een culturele voorstelling bijwonen, maar ook aan Hangi maaltijd meepakken. Op een originele volgens Maori traditie bereide maaltijd die ondergronds wordt gegaard. We zijn benieuwd.

 In de buurt van Rotorua ligt ook Mount Tarawera. Ook een bezoekje waard?

The Waitomo Glowworm Caves willen we deze keer zeker bezoeken. Abseilen in een grot en andere mooie en activiteiten die underground plaatsvinden. Zin in!

De volgende ‘highlight’ is Mount Taranaki, ook wel Mount Egmont genoemd. Een vulkaan van ruim 2500 meter hoogte, vanuit de verte al snel te zien.

Dan naar Tongariro NP. Dit is een mooi nationaal park waar we in 2011 slechts een klein deel van hebben gezien en met niet het beste weer. We gaan voor een herkansing. Hier kan je ook een van de mooiste eendaagse wandelingen (19 kilometer) ter wereld maken. Zo wordt gezegd van de Tongariro Crossing Hike. Het is een omgeving waar de ‘Doomberg’ uit The Lord of the Rings ligt. Een vulkaan die bij helder weer spectaculaire plaatjes oplevert. We hebben die films nooit gezien, maar de natuur is indrukwekkend! Denk ook aan het Ruapehu kratermeer.

Vanaf daar willen we nog een keer naar de Huka Falls. Vorige keer in slecht weer, nu hopelijk met helder weer. Daar vlakbij zijn ook de Aratiatia Rapids, stroomversnellingen die voor een groot deel droog staan, maar doordat er enkele keren per dag een half uur de stuw wordt open gezet er een flinke waterstroom door de rivier de Waikato gaat. Moet indrukwekkend zijn.

Taupo en Lake Taupo bieden een hele mooie diversiteit aan natuur. In 2011 hebben we hier nauwelijks aandacht voor gehad, omdat we toen werden verrast door hagel en sneeuw. Niet het meest aantrekkelijke weer om de omgeving te gaan ontdekken. Wellicht nu wel? 

Verder naar het zuidoosten liggen Napier met haar art Deco en nog iets verder is Cape Kidnappers met zijn grote Jan van Gent kolonies. Hier schijnen enorm veel van deze grote vogels bij elkaar te leven.

Op het meest zuidelijke deel van het Noordereiland vind je de Putangirua Pinnacles in het Aorangi Forest Park. Ziet er op internet geweldig uit. Potentiele overnachtingsmogelijkheid is Lake Ferry Holiday Park.

Dan door naar Wellington, waar de ferry naar het Zuidereiland op ons wacht! Op naar het Zuidereiland! Met de ferry van Wellington naar Picton. Een mooie reis van dik 3 uur over Cook Strait en bij aankomst op het Zuidereiland varen we eerst nog door de prachtige ‘Sounds’. Moeder Natuur in optima forma!

Vanuit Picton rijden we richting de stad Nelson en vandaar richting Abel Tasman National Park. Op het Zuidereiland hebben we hele goede herinneringen aan Old McDonalds Farm Campground. Daar willen we zeker weer naartoe. Dit is in Abel Tasman NP. Mooie omgeving gegarandeerd!

Vanaf Abel Tasman NP willen we door naar Golden Bay. De naam zegt wat het weergeeft, als we de plaatjes op internet juist interpreteren. Daarin de omgeving zijn ook de Waikoropupu Springs te vinden, vlak buiten de plaats Tekaka. Kraakhelder binnenwater, heilig water voor de Maori’s. Daarom verboden zwemwater, maar vanaf een uitzichtplatform kan je onder water kijken. En er is een wandelpad omheen. Dat willen we natuurlijk met eigen ogen zien. Of we helemaal naar Cape Farewell en Farewell Split Nature Reserve rijden? Wie zal het zeggen? Noordelijker op het Zuidereiland kan niet.

Vanaf hier moeten we een groot deel dezelfde weg terug als we gekomen zijn tot aan Motueka. Geen straf hoor! Vanaf Motueka buigen we af en rijden we via de HW6 richting de westkust om in de buurt van Westport aan de kust uit te komen. Onderweg komen we ongeveer 10 kilometer na de plaats Murchison langs de langste hangbrug van Nieuw Zeeland. The Buller Gorge Swingbridge. Het stoppen waard lijkt me.

Westport zelf laten we voor wat het is. Misschien besluiten we om vanaf daar nog een stuk naar het noorden te rijden via de kustweg, maar hoe dan ook willen we de kustweg naar het zuiden volgen. Cape Foulwind is eventueel nog wel een aanrader volgens insiders.

Waarom? Punakaiki! The Pancake Rocks. Dat is voor ons echt een van de mooiste plekken ter wereld die we met eigen ogen hebben mogen zien, met eigen oren hebben mogen horen en waar we echt ‘gevoeld’ hebben. Van een plaatje of film kan je naar ons idee niet de weergave krijgen die het in het echt geeft. Hier moet je zijn geweest. En dat gaan we dus nog een keer doen!

Daarna een klein stukje verder naar het zuiden tot Greymouth. In Greymouth is er een Shantytown. Of we daar naartoe gaan, zie we ter plekke wel. Maar daarna dwars door de bergen via de Highway 7. De Southern Alps zijn geweldig mooi en in 2011 hebben we tijdens de doorsteek via de Highway 73 een heel regenachtige en bewolkte dag gehad. We gaan nu dus twee keer door de bergen heen. Via de 7 heen en via de 73 terug. Ik vraag me eigenlijk nu al af of we aan 5,5 week Nieuw Zeeland wel genoeg zullen hebben….

Via de 7 rijden we door het Victoria Forest Park. Wellicht in deze omgeving ook nog een stop in de buurt van Lake Sumner? Dan richting Hanmer Springs. Gaan we daar gebruik maken van de Hot Springs? Wie weet.  Dat zien we daar ter plekke wel. De weg er naar toe belooft al veel en Moeder Natuur is geduldig. Wat de zon doet? Tja, wait and see!

Daarna rijden we naar Christchurch. Deze stad, die al verschillende aardbevingen te verduren heeft gehad, was in 2011 al bezig letterlijk puin te ruimen en met haar wederopbouw bezig. We hebben het als een fijne stad ervaren om te zijn en we willen er terug. Hoe zou het centrum er nu bij liggen? Is er meer duidelijkheid over de prachtige kathedraal die we helaas niet in het echt hebben kunnen zien, omdat die in het jaar voor ons bezoek in 2011 is ingestort als gevolg van the big earthquake. Net als zoveel andere gebouwen overigens. We hebben toen een geweldig leuk centrum gezien met enorm positief ingestelde hartelijke mensen. Zeecontainers in allerlei vrolijke kleuren waren als winkels en restaurants ingericht. Mensen vertelden over wat hun destijds overkomen is en wat het met hen deed. Hoe zou het nu zijn?

Vanuit Christchurch gaan we net als in 2011 via de 73 richting westkust. Nu hopelijk meer helder weer. Het hoeft niet warm te zijn, maar helderheid zou geweldig zijn. Vooral in de buurt van Arthurs Pass.

Aan het einde van de 73 rijden we de highway 6 in zuidelijke richting op. Dan komen we al snel bij Hokitika. Als we daar even een half uur van de 6 af gaan in de richting van Hokitika Gorge kunnen we daar een mooie wandeling maken en ook over de Hokitika Gorge Swingbridge maken. Internet belooft weer een hele mooie ervaring. We shall see!

Verder zakken we de 6 af langs de kust en dan komen we vanzelf in de buurt van Franz Josef Glacier en Fox Glacier. Daar bij Fox Glacier in de buurt ligt ook Lake Matheson. Bij mooi helder weer is er een geweldig spiegelglad wateroppervlak te zien, waarin je weerspiegeling van Mount Cook, de hoogste berg (3724 meter) van Nieuw Zeeland kan zien. Vorige keer lukte dat niet vanwege de bewolking. Hopelijk nu meer geluk! Of we in Fox Glacier nogmaals een poging gaan doen om met een helikopter op de gletsjer te gaan landen? Ook dit hangt onder andere af van de weersgesteldheid. Vorige keer hebben we 3 pogingen gedaan, maar zonder positief resultaat. Die helivlucht hebben we toen op een andere plek op een schitterende manier toch wel gehad hoor. Mount Aspiring National Park, 50 minuten vliegen boven de alpentoppen, een tussenlanding in Siberia Valley. Uniek! Hoe het nu zal gaan? We zullen zien. Door dezelfde omgeving komen we deze keer weer.

Onderweg is zo’n 90 kilometer na Fox Glacier aan de kust Monro Beach. Daar kan je met een gids vrij dicht bij Fiordland Crested Penguïns komen. Dit is volgens internet de op een na meest zeldzame Pinguïn soort op aarde. Lijkt me dan wel erg gaaf om ze van dichtbij te zien!

We zakken de 6 verder af richting Lake Wanaka en Lake Hawea. Dit is een hele mooie omgeving, zo weten we uit ervaring. Een stukje ten noorden van Makarora is de Blue Pools Track te vinden. Dat moet een mooie wandeling zijn met aan mooie hangbrug en ijsblauw water. Optie voor een goede ‘hike’.

We zijn benieuwd of Mike er nog is op de campground bij Lake Hawea. Daar hadden we 6 jaar geleden een prachtige plek.

De stad Wanaka zelf is een gezellig toeristisch plaatsje. Vanaf Lake Hawea komend, rij je vlak voor Wanaka langs Puzzling World. Puzzelen, optisch bedrog, logisch nadenken? We zien wel. Vorige keer zijn we er zo langs gereden. Nu willen we toch een kijkje binnen nemen. Kort achter Wanaka is Glendhu Bay. Ziet er goed uit. Of we er stoppen of langer blijven weten we nog niet. Het blijft tijdens onze reis steeds weer een kwestie van keuzes maken.

Vanaf Wanaka rijden we de Cardrona Valley Road op. Die gaat door een mooie vallei richting Queenstown. Aan het einde van die weg kom je bij Arrow Town, een oud goudmijnstadje wat in een westernstijl voor veel toeristen zorgt. Vorige keer zijn we hier geweest en het was leuk om te zien.

Dan Queenstown zelf. Adrenalin City volgens de Kiwi’s (de Nieuw Zeelanders). Vorige keer hebben hier vanaf een berg met een deltawing een prachtige hanggliding vlucht gehad. En we zijn met de Shotover jet door een kloof met een jetboat over heel ondiep water geracet. En dat laatste? Dat gaan we nog eens over doen! Yes!!! En wellicht nog even naar Bob’s Peak om een mooi uitzicht over Queenstown te krijgen. En een tandem Skydive misschien……? En de zonsondergang kan bij Queenstown spectaculair zijn!

Vanaf Queenstown nemen we de 6 verder naar het zuiden om vervolgens via de 94 richting Te Anau te rijden. Vanaf daar gaan we deze keer niet naar de Glowworm holes en naar de Doubtful Sound, maar rijden we door naar het noorden richting Milford Sound. Hier zullen we echt en nadrukkelijk hopen op mooi helder weer. Volgens ingewijden regent het hier in het Fiordland NP  7 van de 10 dagen. Vorige keer hadden we geluk tijdens onze cruise. Nu rijden we via een van de mooiste wegen van het land, de Milford Road, met de camper naar de campground in Milford Sound en willen we vanaf daar graag het water op om nog een indrukwekkend stuk Southern Island te gaan zien. Mitre Peak als hoogtepunt. Nice weather please?

Terug in zuidelijke richting rijden we langs Te Anau. We zullen dan een besluit moeten gaan nemen of we via Invergargill naar Bluff rijden. Bluff is het bijna meest zuidelijke punt van het Zuidereiland en vanaf daar kan je met een ferry naar Stewart Island. Een puur natuur eiland met veel vogels, mogelijk ook de beroemde Kiwi, maar of die te spotten is? Die vogel komt meestal ’s nachts tevoorschijn. Je kan er wel een wildlife tour doen.

Verder naar het zuidoosten bevindt zich Catlins Forest Park. Bezoekje waard? En tijd genoeg? We willen namelijk sowieso naar Otago Peninsula met haar Albatros kolonie. Hopelijk krijgen we deze majestueuze vogels nu goed in beeld en vastgelegd op camera. Vorige keer was dat erg moeilijk met de camera die te weinig zoom had. Ook de Yellow Eyed Pinguïn komt hier tegen de avond het strand op. Op een strandje aan de noordoostelijke kant van het Otaga Peninsula is dat.

En de stad Dunedin ligt daar ook vlakbij. Behalve het mooie stationsgebouw hebben we daar weinig van gezien. Doen we nu dus anders!

Daarna rijden we noordelijk richting Mouraki Boulders en Oamaru. In die laatste plaats moeten we aan het einde van de middag zijn om de Yellow Eyed Pinguïns uit zee te zien komen en via het strand de bossen in de waggelen. Apart hoor!

Vanaf dan weer het binnenland in via de highway 83 richting de Clay Cliffs bij Omarama. Op de plaatjes ziet er echt geweldig uit. En als we toch in de buurt zijn….

Daarna nemen we in noordelijke richting highway 8 via Twizel naar Lake Pukaki. En wat je vanaf daar ziet bij helder weer…… onbeschrijflijk! Mount Cook in vol ornaat! Maar we gaan verder in noordelijke richting links langs het meer, via de highway 80 naar Mount Cook Village. Vanaf daar zijn er allerlei activiteiten en excursies te boeken. Bijvoorbeeld bij Glentanner Park Centre een 2,5 uur durende boottocht langs enorme plakken ijs. Impressive!

Een stukje verder; Lake Tekapo. Do I need to say more? Just see and amaze yourself. Aan dit meer bevindt zich ook The Church of the Good Shepherd. Het kleinste kerkje, maar op het mooiste plekje?

We rijden de 8 verder tot aan Fairlie en buigen dan in noordoostelijke richting af richting Christchurch via Highway 79. We willen bij Christchurch ons Nieuw Zeelandse avontuur weer afsluiten op Akaroa. Dat ligt net even ten zuidoosten van de stad, maar onze herinnering aan de laatste campground van 2011 is zo geweldig mooi, dat we allebei zonder twijfel daar willen afsluiten.

Vanaf Akaroa gaan we op 12 december naar Britz om de camper in te leveren. Vanaf daar naar het Airport Lodge Motel, zodat we de volgende ochtend al heel vroeg (om 7.00 uur) richting Sydney vliegen.

Om vervolgens aan de lange reis naar New York te beginnen…..