Vertrekken, aankomen, beetje gedoe, Bangkok en Sydney, En dan; Yeah mates, It's ON!!!

Zaterdag 30 september vertrekt de Airbus 380 van Emirates mooi op tijd naar Dubai. Dan met de volgende vliegende bus naar Bangkok. We komen daar aan op een tijd waarop we normaal gesproken nog zouden slapen. Juist, de jetlag is er en na een nachtje niet slapen en een andere tijdzone, raakt er van alles van streek. Ons gevoel van tijd, de airco doet menig duit in het (zak)doekje, want we hoesten en proesten allebei een paar dagen. Wat voor de een aangenaam is, is voor de ander te koud of te warm. In zo'n vliegtuig weten we dat. Op een hotelkamer zijn we gelukkig maar met z'n tweetjes om hier een middenweg in te vinden.

Het naar onze mening erg smerige Bangkok levert voor onze longen geen goede bijdrage. Als Thailand ook mee doet met het klimaatakkoord van Parijs, dan is er daar nog heeeeeel erg veel werk aan de winkel. Uitlaatgassen in een stad met 16 miljoen geregistreerde inwoners (er wonen schijnbaar ook nog heel veel illegalen daar), worden geproduceerd door vele slecht onderhouden motoren van auto's, vrachtwagens, scooters, brommertjes, motoren, maar ook door de enorme vloot aan boten. De Chao Phraya River is zelf een smerig ogende en vervuilde rivier, maar de boten zullen daar een grote bijdrage aan leveren. Het is echter noodzakelijk. Er zijn heel veel mensen op een of andere manier afhankelijk van deze vervoersmiddelen. It is what it is....

Ons hotel heet Ibrik Resort by the river. By the river, dat klopt helemaal. We ontbijten 2 ochtenden heerlijk buiten op een klein terras direct aan de rivier. Dan zien we meteen ook de chaotische taferelen en het gekrakeel van al die mensen. In welke hoedanigheid ook. Leuk om er naar te kijken, soms stort je jezelf er in, maar toch niet altijd op ons gemak. O ja, het hotel... Een resort is iets waar ik me een helemaal andere voorstelling van maak. Er zijn 3 kamers, waarvan de deur al open kan (ondanks het op slot doen) als je er iets harder dan normaal tegenaan duwt. De safe? Aanwezig! Werkend? No way, ondanks meerdere pogingen van de eigenaar en zijn supervriendelijke glimlach, zijn dienstverlening en gastvrijheid. Want dat was dik voor elkaar. Wel de schoenen uit doen in het hotel hoor Dutchies! Het bed was goed, de douche was goed, maar verder hebben wij ons zelf enkele keren afgevraagd of we niet te verwend zijn. Teveel luxebeesten. In geen geval zullen wij ooit backpackers zijn. Terwijl we kamperen toch ook wel weer leuk vinden. Maar dan wel onder bepaalde voorwaarden. 

Eigenlijk is het heel schrijnend om hier zo over te praten. We hebben zoveel armoede in Bangkok gezien. Zwervers, mensen die nauwelijks kleding en schoenen aan hadden, een kruk wat nauwelijks nog een kruk te noemen was werd toch als zodanig gebruikt. Dan gaat de medemenselijkheid toch weer in je opkomen, al zijn Marion en ik heel erg verschillend als het gaat om bedelaars.....

Bangkok heeft ons ook hele mooie dingen laten zien. De grote hoeveelheid en diversiteit aan tempels is enorm en indrukwekkend. We hebben er verschillende bezocht. Aan de ene kant om met eigen ogen te zien waar vele andere mensen Bangkok om roemen. Aan de andere kant om te zien hoe 'echt' we dit nu ervaren. We hebben hier zelf als stelletje Heidenen een beeld bij, dus gaan we het checken.

We wilden eerst naar de Smaragden Boeddha, maar die is bij het Koninklijk Paleis en daar mochten we net deze maand oktober niet in. En waarom niet? De koning van Thailand is een jaar geleden overleden. Daarna is een jaar van nationale rouw afgekondigd, daarna is er een kleine week (deze week) gelegenheid voor alle Thai om in het paleis afscheid van Bhumibol te nemen. Voor alle buitenlanders is die week en de rest van oktober het paleis gesloten. Jammer, maar helaas. Maar daardoor was het waarschijnlijk nog vele malen drukker in de stad. Alleen deze week verwachten ze al honderduizenden mensen extra.

Juist, de tempels. We zijn eerst met een Tuktuk naar Wat Intharawihan gegaan. Hier staat de grootste staande Boeddha, 32 meter hoog.... Daar voelen we ons letterlijk klein bij, maar het ziet er tegelijkertijd ook wat protserig uit. Wij zijn blij dat mensen er heel veel kracht uit halen, maar voor ons is het vooral leuk om een keer gezien te hebben. Dat geldt ook voor Wat Pho, de grootste liggende Boeddha. Maar liefst 46 meter lang en 15 meter hoog. Het is indrukwekkend, zeker wel! En net als bij de andere tempel is er ook in heel de directe omgeving van deze toeristische trekpleister annex complex voor gelovigen veel te zien. Heel veel Boeddha's, in vele vormen, soorten, maten, maar vooral in de goudkleur. Het glimt ons tegemoet en juist dat maakt dat het voor ons minder richting geloof gaat. Het komt ons te kitscherig over. We zijn zo blij dat er vele anderen er heel anders over denken en bij voelen! 

Wat Arun vonden we zeker ook mooi. Voor ons toch een heel ander complex en soort gebouwen. Kijk zelf maar op de foto's. Hoog, wit met veel ingelegde siersteentjes. Dat past meer bij onze smaak dan al het goud. Als laatste hebben we Wat Saket bezocht. De Golden Mount genoemd, het ligt namelijk bovenop een berg en heeft veel goud aan de top van de tempel. Na 344 traptreden zijn we boven en het uitzicht zou heel veel van deze klim vergoeden. Tja, dan helpt mooi weer en als er tijdens ons verblijf in Bangkok iets aan gemankeerd heeft, dan is het mooi weer. Temperatuur? Prima, maar door het vele regenwater in combinatie met veel lopen zijn we binnen no-time tot op de draad nat. Paraplu helpt een beetje, maar als Boeddha van boven de kraan opendraait en de hele Tasmaanse zee er binnen een dag doorheen laat stromen, dan is daar geen paraplots tegen bestand hoor. 

We waren blij dat we goed ingeschat hadden dat de drukte in de stad nog wel eens een probleem kon zijn voor onze taxirit naar het vliegveld. Voor een ritje van 36 kilometer wordt hier normaal gesproken 45 minuten gerekend. Nu hebben we er bijna 2 uur over gedaan. Gelukkig geen probleem, want we waren ruim op tijd om in te checken. De vlucht verliep prima en om 9.10 uur landden we in Sydney. Yeah mates, it's on! Finally, we're there!

Daar waar we al zo lang naar uitgekeken hebben en naar toegeleefd hebben, het is begonnen. Het is voor ons net of het nu pas begint. Bangkok was ook letterlijk een tussenstop, maar het doel was en is toch vooral om een deel Australie te leren kennen en Nieuw Zeeland weer te bezoeken.

Ons hotel heet Pensione. Onze kamer wordt Shoebox genoemd. Is dat teveel gezegd? Mwah, je moet hele grote schoenen hebben om zo'n doos te moeten gebruiken, maar what the heck? Het is een uitvalsbasis om Sydney te verkennen, we slapen er 2 nachten en daarna gaan we op weg met de camper. It works!

Sydney vinden we prachtig. Een hele mooie mix van oude en nieuwe gebouwen, een grote mix van vele culturen, het prachtige en wereldberoemde Opera House, the Harbour Bridge, the Botanic Gardens, Bondi Beach, Watsons Bay en The Gap National Park, etcetera, etcetera...... In 1,5 dag hebben we hier heel veel gezien, we hebben flink wat meters in de benen, we hebben een stuk met de bus getoerd richting Bondi Beach en Watsons Bay vervolgens met de ferry vanaf daar terug naar de haven in Circular Quay. Zien we het Opera House ook nog even vanaf de andere kant en dat is toch wel 'the most famous site'. 

Naast deze stad in haar fysieke hoedanigheid, brengt het nog andere mooie aspecten met zich mee. De vriendelijkheid en hulpvaardigheid van de inwoners is geweldig. 'Where are you from?' is een veel gehoorde vraag, maar toen we ergens in de enorm lange George Street even ons stadplattegrondje uitvouwden, duurde het nog geen 15 seconden voor een man ons vroeg of we 'lost' waren. Verdwaald? Nee, gelukkig niet. Wel op zoek naar een buslijn. De man heeft ons haarfijn de weg gewezen. Thanks mate! No worries!

En wat maakt het nu nog extra speciaal? Als echte Nederlanders (verder generaliseren we helemaal niet) zijn we toch wel blij met het mooie weer. Een heerlijke zonnige 23 graden. Mag voor ons de hele reis zo blijven....

Tenslotte; mocht iemand van jullie het idee hebben om naar Australie te gaan en nu nog steeds niet zonder die witte jongens van Nico en Tine kunnen, stop dan maar snel met je verslaving. Het goedkoopste pakje van 20 staafjes kost hier bijna 30 dollar. Dat is toch zo'n 20 euro...... Kan je hele leuke andere dingen mee doen (zeggen zij die niet roken).

Cheers mates!