Nog even 2017...

2017 is nu echt al bijna ten einde. Nog iets meer dan twee dagen en dan is een voor ons prachtig jaar voorbij. Een jaar dat voor een heel groot deel in het teken stond van de reis die we nu aan het maken zijn. Voorbereiden, er naar toe leven, checken, dubbelchecken, driedubbel checken en uiteindelijk gaan. Maar om het zover te kunnen laten komen gaat er heel wat aan vooraf. Voorop staat; gezondheid. Alles heel laten en vol vertrouwen alles doen wat je wil doen en kan doen. Maar ook, als er nog zaken zijn die je wil bespreken met c.q. uitspreken naar iemand, doe dat voor je diegene ruim drie en halve maand niet gaat zien. Waarom kom ik hier op?

Dat heeft te maken met vanmiddag. Dennis heeft een idee voor oudejaarsavond en als Dennis een idee heeft, dan komt dat meestal ook wel tot een concreet uitgevoerd iets. Linksom of rechtsom. Zo wil hij de laatste avond van 2017 graag dat er buiten van muziek en beeld via een beamer en luidspreker genoten kan worden. Beamer is er en een scherm is ook te regelen. Maar het geluid? Nieuwe speaker is de enige optie en dat wordt dus geregeld. Hij vraagt me te komen luisteren en zo komen we op smaak en voorkeur voor muziek. Ik geef hem aan dat ik een hele brede smaak heb, maar wel een paar voorkeuren. Echter, mijn stemming, de omgeving, de situatie, het speelt allemaal mee als ik een keuze maak. Voor zover ik die zelf kan maken natuurlijk. Maar er is maar een nummer echt heel belangrijk voor me. The living years van  Paul Carrack/Mike and the Mecanics. Hierin komt weer die vader – zoon band naar voor waar ik het laatst met hem over heb gehad. Hij begrijp het ook direct. En zo hebben we samen naar dit nummer geluisterd en gekeken. Het voelt goed om dit met hem te doen.

Dennis heeft ook een breed repertoire aan muziek voorkeuren, maar het meest verbazingwekkende vind ik nog altijd zijn enorme talent om muziek te maken. Ik heb nooit noten leren lezen en muziek leren maken. Mijn tijd ging vooral in de sport zitten vroeger. Maar het is jaloersmakend als Dennis op een klein xylofoontje van zijn zoontje mee pingelt en dat zo ongelooflijk goed doet… En als hij dan ook nog eens zijn dwarsfluit erbij pakt en zegt dat hij al 4 a 5 jaar niet meer naar dat instrument heeft omgekeken. Hij opent de doos, zet het apparaat in elkaar, zwart als het niet moet zijn, maar spelen!!! Ongelooflijk, zo mooi. Hij luistert naar een nummer dat hij via You Tube afspeelt en speelt feilloos mee. Geweldig vind ik dat! Ook dat zijn van die Carpe Diem geniet momentjes.

Vandaag hebben we met Tom nog een stuk over het eiland getoerd. Curaçao is niet groot, maar als je niet heel regelmatig richting Ban ‘d Abou gaat, de Westpunt van het eiland, dan weet je niet wat je ziet als er weer een hele wijk is bijgebouwd, een nieuwe rotonde is aangelegd, een prachtige lap asfalt is neergelegd en dat skeeleraars hier heerlijk zouden kunnen sporten. Wij vinden het als buitenstaanders elke keer al zo’n verandering, maar ook voor degene die al heel lang op het eiland wonen is het zaak om de veranderingen bij te houden. Anders ken je straks je eigen eiland niet meer. Onderweg hebben we een heerlijk hamburger bij Taco gegeten. Ja, Tom kent zo zijn adresjes voor een hapje en een drankje zeker wel.

Gisteravond zijn Marion en ik nog even samen op stap geweest naar Punda en Otrabanda. Vorige week donderdag was het zo ontzettend druk en toen had ik op mijn wandeling naar de parkeerplaats al gezien hoe gezellig het dan in de stad is met alle Kerstverlichting. Gisteravond was de laatste mogelijkheid om dat te zien en aangezien Marion dit nog niet had gezien, hebben we onze kans waargenomen. Gezellig, sfeervol en warm. Warm vanwege de temperatuur, maar ook vanwege de sfeer. Er wordt gekletst, er wordt muziek gemaakt, gezongen, gedanst, heerlijke Batido’s gemaakt, maar ook oliebollen verkocht. De mix van culturen is op allerlei manieren te merken en dat maakt het tot een heel sfeervol geheel. Het is ook hier weer heerlijk genieten geblazen.

Er rest ons nog een klein stukje 2017. Als 2018 weer net zo’n prachtig jaar wordt voor ons als het jaar dat nu bijna helemaal achter ons ligt….. Zin in!!!