Kerst bij 30 graden...

Inmiddels is het eerste Kerstdag. Maandag 25 december op Curaçao en het is zoals elke dag hier weer rond de 30 graden. Heerlijk, maar toch vreemd. De afgelopen dagen zijn lekker een beetje voortgekabbeld. Relaxed is het centrale woord. Wat boodschappen doen, beetje zwemmen, beetje zonnen, wat cadeautjes kopen, een paar gedichtjes maken voor bij de cadeautjes, een stukje lezen, de dagen gaan zo op een prachtige manier voor ons voorbij.

Afgelopen zaterdag waren we bij vrienden van Dennis uitgenodigd. En we hebben daar echt een menu voorgeschoteld gekregen waar menig restaurant jaloers op zou zijn. Tjonge, die Thea kan koken zeg! Bovendien was het ook nog eens heel erg gezellig. Op een of andere manier hebben we het dan toch weer direct voor elkaar dat er een klik is met deze mensen. Dat is wel erg fijn hoor!

Gisteren zijn we weer gaan zwemmen en zonnen bij Kokomo Beach. In de ochtend, heerlijk zonnetje en een beetje bewolkt. In de middag, heel erg bewolkt, bar weinig zon, maar des te meer regenbuien. Dan zie je de meeste mensen weer rennen met hun spullen naar het eerste het beste afdak om te schuilen. Maar op een gegeven moment had ik zoiets van ‘ja hoor, daar gaan we weer’ en toen ben ik op het moment dat de regen begon juist lekker gaan zwemmen. Dat is hier dan weer heerlijk. Aangename temperatuur zeewater, de regen is absoluut niet koud en als je tijdens de regen net onder het wateroppervlak kijkt, krijg je hele aparte effecten. Ik heb geen onderwatercamera en zou het leuk vinden om toch wat mooie foto’s van vissen, koraal en de onderwaterwereld hier te laten zien. Dennis had nog een oude onderwatercamera liggen, maar hij had geen idee of het ding nog werkte en waterproof was. Het werken was in orde, maar de waterdichtheid helaas niet. En dat was heel jammer, want ik had juist wat hele mooie foto’s kunnen maken. Hoe de vissen allemaal heten weet ik niet, maar de Doktersvis en Papegaaivis zijn hier heel veel te zien. Ik heb echter ook een Lionfish gezien. Vanwege de grote stekels en voor zover mij bekend was ook de giftigheid, ben ik bij die laatste toch maar een paar meter uit de buurt gebleven.

Op Kerstavond hebben we eerst lekker gegeten met z’n drieën. Daarna hebben we met z’n vijven nog een tijd zitten kletsen. Leuke onderwerpen, wat zwaardere onderwerpen, hele luchtige zaken en herinneringen. Heel veel herinneringen. Zo heb ik met Dennis een tijd zitten praten over de band tussen vader en zoon. Vergelijkingen maken is snel gedaan, verschillen ontdekken ook. Maar voor alles, doe het op de voor jou passende manier. Ik heb heel veel geleerd over de band met mijn vader en die met mijn zoon. Mijn eigen rol daarin is voor mij de meest belangrijke. En de best te beïnvloeden rol. Het heeft me gevormd tot degene die ik ben. En als iemand er voor open staat, geef ik daar graag iets van mee. Dat maakte het gesprek met Dennis op Kerstavond tot een voor mij heel waardevol gesprek.

Vandaag, op de eerste Kerstochtend hebben we met z’n zessen van een lekker Kerstontbijt genoten. Broodjes, krentenbrood, eitjes, jus d’orange, een leuk versierde tafel, Tom z’n heerlijk gebraden kerstham, koffie, het was er allemaal. En het smaakte heerlijk en de sfeer was hartstikke goed. Maar Danny had natuurlijk al lang de cadeautjes gezien die we onder de boom hadden gelegd. Tja, en als je dan zes jaar bent, dan is het soms lastig je nieuwsgierigheid te bedwingen. Maar hij deed het keurig. We hadden voor hen alle vier iets gekocht en een gedichtje gemaakt. Hier op Curaçao was het voor hen niet gebruikelijk om cadeautjes voor elkaar te kopen met Kerst. En wij vinden het leuk om iets kleins aan te bieden in deze vorm. Zo was iedereen weer blij.

En wat nog heel leuk was; Danny kwam totaal onverwacht nog voor ons ontbijt met cadeautjes aan voor ons. Voor Marion heeft hij een schelp aan visdraad gehangen, zodat ze een mooie ketting heeft. Voor mij had hij een klein speelgoed autootje mee gebracht. Brings back memories….. Ik heb in mijn jonge jaren heel erg veel met van die kleine autootjes gespeeld. Mijn cadeau van vandaag heb ik op mijn hoofdkussen gelegd. En ik heb Danny erbij verteld dat ik dit als klein jongetje heel veel deed. Altijd enkele autootjes naast mijn kussen, anders kon ik niet slapen. Wellicht is hier mijn grote passie voor auto rijden al wel ontstaan. Hoe dan ook, dat een jongetje van zes jaar dit als cadeau helemaal vrijwillig afstaat vind ik geweldig. Masha Danki Danny!

Wat vandaag een beetje jammer is, is dat het zeer regelmatig regent. En dan niet een zacht regenbuitje, maar kort en keihard. Voordeel is wel dat die buien zo weer voorbij gedreven zijn. in de afgelopen tijd heb ik heel vaak het liedje voorbij komen van ‘I’m dreaming of a white christmas’. Nou, voor ons geen White Christmas, maar een Wet Christmas. Niet voortdurend, dat gelukkig dan weer niet.

Bon Pasku, Fijne Kerst allemaal.