Ons laatste dag NYC. En wat voor 1!!!

Zondag 17 december. Zondag, die voor velen toch bekend staat als rustdag. Nou, niets was minder waar voor ons. Na een goed nachtje slapen (eigenlijk voor ons beiden de eerste in NYC) hebben we gedaan wat velen op de wereld op zondagochtend doen; naar de kerk gaan. Maar niet zomaar een kerk. We zijn naar de grootste kathedraal ter wereld geweest. De St. John the Divine Cathedral heeft een enigszins vergelijkbaar verhaal als de Sagrada Familia in Barcelona. Hij is niet af. De beide vleugels moeten er hier nog worden aangebouwd en daar is geen geld voor. Maar wat er wel staat is indrukwekkend. Echt enorm! Om een beetje perspectief te geven; vanaf de vloer tot aan de bovenste gewelven van het dak is de ruimte hoog genoeg om Lady Liberty, het Vrijheidsbeeld rechtop in te kunnen laten staan. Tot aan de kroon dan, niet met toorts, maar toch… Er is een aantal prachtige glas-in-loodramen gedoneerd door een aantal rijke New Yorkers die zich heel erg verbonden voelen met deze Amerikaans Anglicaanse kerk. De voor ons mooiste en bovenste daarvan heeft een diameter van 12 meter! Als je daar vanaf de grond naar kijkt, zie je dat formaat er niet direct aan af, maar imposant is het wel. En als je bedenkt dat de Christusfiguur die afgebeeld is precies in het midden een diameter heeft van ongeveer 1,65 meter, dan voel je je als klein Nederlandse Heidentje heel erg nederig. Ook aan de beide lange zijden van het schip van de kathedraal zijn enorme glas-in-loodramen opgetrokken. Op 12 plaatsen is er een drietal ‘lagen’ noem ik het maar. Alle 12 hebben een maatschappelijk onderwerp. Zo is American History, ontwikkeling, onderwijs, et cetera een aantal onderwerpen. Elk van die onderwerpen heeft zoals gezegd drie lagen. De onderste laag geeft de mensheid weer. De middelste laag de heiligen en de bovenste laag de godheid, zoals die in deze religieuze gemeenschap gezien wordt. Naar mijn mening hoef je niet gelovig te zijn om dit allemaal mooi te vinden. Voor ons was het een heel mooi begin van deze zondag.

Vervolgens zijn we naar Pier 83 aan de Hudson River gegaan. Daar is Cruise Line gevestigd en je raadt het al, we hebben een rivercruise gedaan. We hebben gekozen voor de ‘Best of New York City’ cruise. Dat is tevens de langst mogelijke, namelijk 2,5 uur, maar vooral ook een cruise die helemaal om Manhattan heen vaart. En ja, dan krijgen we vermoedelijk wel hele mooie plaatjes te zien. Nou, laat dat ‘vermoedelijk’ er maar af. Het Zijn mooie plaatjes en die staan enerzijds op ons netvlies, anderzijds zijn ze digitaal vastgelegd, maar vooral dat gevoel erbij komt bij mij steeds weer boven. De tourguide David vertelde er ook nog eens een interessant stuk geschiedenis bij, dus we zijn veel rijker van de boot afgekomen, dan we er op kwamen. Het Vrijheidsbeeld vanaf grote afstand zien of van dichtbij, maakt voor ons een verschil. Onder de Brooklyn Bridge, de Manhattan Bridge en al die andere bruggen over de Hudson en East River doorvaren, een prachtige belevenis. De skyline vanaf het water zien van Manhattan aan de ene zijde en aan de andere kant Brooklyn, the Bronx, Long Island en al die andere tot de verbeelding sprekende namen, prachtig. Veel gezien, veel geleerd, steeds meer reden om nog eens terug te komen in New York!

De volgende stop is het 9/11 Memorial en Museum. Ik kan je wel vertellen dat ik daar meerdere keren heb moeten slikken. Dat is een mooi museum! En dat is op sommige momenten enorm indrukwekkend. Wat op Marion en mij nog het meest impact had, was een groot aantal foto’s. Foto’s van mensen kort na die enorme ramp. De uitdrukking op de gezichten; ongeloof, angst, verdriet, wanhoop, vluchtdrang en wat al niet meer. Natuurlijk, het blijft de Amerikaanse manier van exposeren en expressie geven aan de gevolgen van deze ramp. Maar mensen, door dit in het echt te zien en de verschillende verhalen erbij te horen, de geluiden ook van gillende mensen, verslaggeving door toevallige voorbijgangers, professionals en familie en vrienden van slachtoffers….. Zo rottig dat er opnieuw een museum geopend werd met als oorzaak een ramp. Dat zou niet nodig moeten zijn….

We hadden ons voorgenomen om hoe dan ook tijdens deze tijd in New York de Brooklyn Bridge over te lopen. Volgens velen moet het geweldig zijn om deze wandeling te maken van Manhattan naar Brooklyn bij daglicht of schemering en dan bij avond en dus donker terug te gaan. We hebben de wandeling naar Brooklyn gemaakt, maar pas toen het al donker was. Ons verblijf in het museum duurde wat langer dan verwacht en aangezien het de donkere dagen voor Kerst zijn, is het al heel vroeg donker. We liepen dus in het donker richting Brooklyn. Maar dat is me toch een partijtje mooi! Vanmiddag tijdens de cruise hebben we de brug bij daglicht van voor, van onder en van achter gezien. Nu bij donker er bovenop. En dan zie je pas hoeveel licht deze stad geeft. De energie die eraf straalt is enorm. Die het verbruikt overigens ook! Maar het is letterlijk en figuurlijk schitterend.

Nadat we aan de Brooklyn kant komen besluiten we het voorstel van Marion om daar eerst wat te eten, voordat we teruglopen, uit te voeren. Zo gezegd, zo gedaan. Maar als je de weg niet kent heb je nog niet zomaar een restaurant gevonden. Uiteindelijk hadden we net zo goed meteen terug kunnen lopen als het om de tijd en de afstand gaat, maar nu hebben we uiteindelijk in een Diner gegeten. En wel zo heerlijk! En de porties? Niet normaal, zo huge! The New Apollo Diner in Brooklyn is wat ons betreft beter dan The Brooklyn Diner op Times Square. En de vrolijke en enthousiaste Pedro heeft ons prima geholpen en ons een leuke avond bezorgd. Maar daarna hebben we wel besloten om niet helemaal terug te lopen de brug over. Met de subway tot vlakbij het hotel, wel zo gemakkelijk. Onze voeten zijn ons heel erg dankbaar!

Zo komt er een eind aan een kort verblijf aan deze prachtige stad. The Big Apple, The City that never Sleeps, alle bijnamen vind ik prima. Maar als ik mijn indruk voor dit moment mag geven van deze stad, dan zeg ik dat ik het van alle steden waar ik ooit geweest ben, de mooiste stad ter wereld vind. Ik wil hier zeker nog een keer terugkomen. En gelukkig willen we dat allebei.

Bye Bye, New York. Thanks for a great time! 

(de foto's komen later, morgen 4.30 uur moeten we op...)